woensdag 8 mei 2013

Dehli

Eenmaal aangekomen in Delhi voelden we direct de drukkende warmte van 40graden en stond ons een lange dag voor de boeg. We hadden enige moeilijkheden om Lena terug te vinden in de luchthaven. Wij kwam uit de Domestic arrivals en Lena stond ons op te wachten buiten aan de International arrivals. Ze dacht dat we zo’n vlucht hadden. We hebben de metro moeten nemen naar het centrum. Deze metro was zeer leeg, er zat bijna geen volk op. Totdat we moesten overstappen om naar ons hotel te gaan. Het zat bomvol.
Ons hotel was gelegen in pahar ganj market. Dit is een zeer bekende straat vol marktkraampjes en hotels. Er waren veel andere toeristen en superveel leuke winkeltjes.
Om al de bezienswaardigheden te bezoeken hadden we samen met de familie van Lena een busje gehuurd. We hadden genoeg plaats en het was makkelijk om zo overal naartoe te gaan. Het eerste dat we bezochten was het graf van Gandhi. Het was in een zeer groot mooi park waar we voor het eerst zoveel eekhoorntjes zagen. Ook de eerste bus Engelse toeristen kwam te voorschijn, met andere woorden de witte kousen en sandalen kwamen tevoorschijn. Naast het graf stond een eeuwige vlam.
Hierna zijn we naar Humayun’s Tomb gegaan. Dit was een graftombe van de Mughal Keizer Humayun. De graftombe werd gebouwd in opdracht van Humayun’s eerste vrouw.  De graftombe van de keizer wordt omgeven door een heel grote tuin. Daar konden we verschillende fonteinen en aangelegde watervalletjes bezichtigen. Ook was er een grote ingangsgebouw en andere gebouwen voor familieleden van hem. Toen Eline en Laurence binnen in de graftombe waren, was astrid nergens meer te bespeuren. Na even zoeken vonden we haar terug in de tuin. Ze had haar handjes verfrist in het fonteintjes. Op een bepaald moment draaiden we ons om en op het gras zat een arend. Hij vloog omhoog laag boven ons en hij vloog weg.
Vervolgens hebben we de Lotus bezocht. Dit is een moderne tempel waarin alle godsdiensten welkom zijn. Het was in de vorm van een bloem en was omringd door fonteintjes, die zeer aanlokkelijk waren om erin te springen. In de tempel moest het stil zijn, maar er was heel veel lawaai. Kinderen die weenden, iemand die iets liet vallen, volwassenen die babbelden, gsm’s die afhingen, … Ook vloog er een vogel rond. Het was er wel verrassend fris. Helaas was dit het begin van mannen en zelfs vrouwen die foto’s van ons trokken. Niet omdat supermooie fotomodellen zijn, maar omdat we blank zijn. Dit noemen we de blankenvloek.
De vierde stop was Qutab Minar. Dit is een zeer grote pilaar die ietswat scheef gebouwd is. Hier staan we op veel foto’s van vreemden. Ze vroegen het allemaal zeer vriendelijk, dus het was moeilijk om af te slaan. Helaas waren er ook nog die ‘zeer subtiel’ foto’s van ons trokken. Soms zwaaiden we ze weg, maar dan werden we achtervolgd tot ze een foto hadden = de blankenvloek. We hebben er een boom ontdekt vol met papegaaien. Zelfs moederpapegaaitjes die de kleintjes eten gaven in hun nestje.  Eline en jonathan hebben een fotoshoot gekregen van een bewaker, gelukkig met het fototoestel van jonathan. Laurence en Astrid hebben in 10min alles bezocht omdat we te weinig tijd hadden, maar wat blijkt dat we pas een half uur later vertrokken zijn. Naast de pilaar stond er een zeer kleine pilaar. Mensen namen hier ook veel foto’s van. Wij vonden dit raar omdat er een 100x grotere naast stond, maar blijkbaar was het een pilaar in een soort metaal dat nooit roest.
Als laatste hebben we de gateway van India gezien. We hebben het niet bezocht omdat het gesloten was voor de veiligheid. Er is onlangs een poging tot aanslag geweest, waardoor het nu niet voor publiek openstaat. Er stond een brandende vlam onder om de soldaten te herdenken. Aan de overkant was er een markt waar we pani puri hebben gegeten. Voor ons was het de zoete versie en voor lena’s familie de pikante versie. We hebben dit ook eens geproefd, maar snel terug een zoete gegeten om de pikantheid weg te werken. Hierna was het tijd om uitgeteld op ons bed te ploffen.
De volgende dag werden we aangeraden om een lange broek aan te trekken om in de moskee te mogen die we die dag gingen bezoeken. Eerst zijn we het rode fort gaan bezoeken. Dit was een zeer mooi fort vol historie en mooie verhalen. Er was veel volk die het bezocht, dit heeft ervoor gezorgd dat we er niet van hebben genoten. Want de blankenvloek was een enorme vloek. We konden bijna nergens lopen zonder dat iemand foto’s van ons trok. Op een bepaald moment konden we zelfs nergens kijken zonder in een camera te kijken. Nadeem (een familielid die mee was) heeft bijna ruzie gemaakt met anderen omdat het erover was. Hierdoor werden we even met rust gelaten en hadden we ook een publiek. Maar na 5min was het alweer over. Eline heeft haar broer gebruikt als man zodat ze minder last gevallen werd en dit heeft geholpen. Niet veel later hebben de anderen zich erbij gevoegd. Hij had een harem.
Na het rode fort zijn we gaan eten in een klein gezellig restaurantje vlakbij de Friday Mosque of Jama Masjid. Er aten heel veel andere blanken, dus we werden gerustgesteld dat onze maag het aan ging kunnen. Toen we vol zaten van het lekkere eten zijn we de moskee gaan bezoeken. Aan de ingang werden we tegengehouden dat we geen foto’s mochten nemen, behalve als we 300roepies betaalden. We moesten onze schoenen uitdoen en we merkten onmiddellijk dat de grond heel warm had. Gelukkig waren er matten waar we konden oplopen. In het midden was er fonteintje waar de mensen hun niet bedekte plaatsen reinigden voordat ze de moskee binnengaan. We wandelen op ons gemakje rond langs alle ingangen totdat Eline werd tegengehouden door een man die niet kon spreken maar haar bleef duwen. Hij maakte rare gebaren en duwde haar weg. Na lang vragen wat er was en waarom hij dat deed kwam er een andere man. Blijkbaar moest ze meer kleren aandoen. We hadden alle drie een lange broek aan en onze sjaal op onze schouders en hoofd, enkel onze armen waren semi onbedekt. In de eerste ingang was dit geen probleem en andere toeristen liepen binnen de tempel zelf met schouders bloot. Helaas maakten ze hier veel drama rond. Je kon een lange jurk huren aan de gate, maar we wilden niet betalen. De familie die mee was begon met hun te discussiĆ«ren dat het belachelijk was omdat anderen er erger rondliepen. Dus besloten we om weg te gaan. Aan dezelfde gate was een moslim aan het roken en vertelde een lokale gids dat zijn toeristen ook steeds een jurk moesten aandoen, ookal waren ze bijna volledig bedekt. Ze noemen dit pure geldklopperij.  Na deze gebeurtenis zijn we naar het hotel gegaan om ons bagage te maken om naar Agra te vertrekken. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten