Eenmaal aangekomen in Delhi voelden we direct de drukkende
warmte van 40graden en stond ons een lange dag voor de boeg. We hadden enige
moeilijkheden om Lena terug te vinden in de luchthaven. Wij kwam uit de
Domestic arrivals en Lena stond ons op te wachten buiten aan de International
arrivals. Ze dacht dat we zo’n vlucht hadden. We hebben de metro moeten nemen
naar het centrum. Deze metro was zeer leeg, er zat bijna geen volk op. Totdat
we moesten overstappen om naar ons hotel te gaan. Het zat bomvol.
Ons hotel was gelegen in pahar ganj market. Dit is een zeer
bekende straat vol marktkraampjes en hotels. Er waren veel andere toeristen en
superveel leuke winkeltjes.
Om al de bezienswaardigheden te bezoeken hadden we samen met
de familie van Lena een busje gehuurd. We hadden genoeg plaats en het was
makkelijk om zo overal naartoe te gaan. Het eerste dat we bezochten was het
graf van Gandhi. Het was in een zeer groot mooi park waar we voor het eerst
zoveel eekhoorntjes zagen. Ook de eerste bus Engelse toeristen kwam te
voorschijn, met andere woorden de witte kousen en sandalen kwamen tevoorschijn.
Naast het graf stond een eeuwige vlam.
Hierna zijn we naar Humayun’s Tomb gegaan. Dit was een
graftombe van de Mughal Keizer Humayun. De graftombe werd gebouwd in opdracht
van Humayun’s eerste vrouw. De graftombe
van de keizer wordt omgeven door een heel grote tuin. Daar konden we
verschillende fonteinen en aangelegde watervalletjes bezichtigen. Ook was er
een grote ingangsgebouw en andere gebouwen voor familieleden van hem. Toen
Eline en Laurence binnen in de graftombe waren, was astrid nergens meer te
bespeuren. Na even zoeken vonden we haar terug in de tuin. Ze had haar handjes
verfrist in het fonteintjes. Op een bepaald moment draaiden we ons om en op het
gras zat een arend. Hij vloog omhoog laag boven ons en hij vloog weg.
Vervolgens hebben we de Lotus bezocht. Dit is een moderne
tempel waarin alle godsdiensten welkom zijn. Het was in de vorm van een bloem
en was omringd door fonteintjes, die zeer aanlokkelijk waren om erin te
springen. In de tempel moest het stil zijn, maar er was heel veel lawaai.
Kinderen die weenden, iemand die iets liet vallen, volwassenen die babbelden,
gsm’s die afhingen, … Ook vloog er een vogel rond. Het was er wel verrassend
fris. Helaas was dit het begin van mannen en zelfs vrouwen die foto’s van ons
trokken. Niet omdat supermooie fotomodellen zijn, maar omdat we blank zijn. Dit
noemen we de blankenvloek.
De vierde stop was Qutab Minar. Dit is een zeer grote pilaar
die ietswat scheef gebouwd is. Hier staan we op veel foto’s van vreemden. Ze
vroegen het allemaal zeer vriendelijk, dus het was moeilijk om af te slaan.
Helaas waren er ook nog die ‘zeer subtiel’ foto’s van ons trokken. Soms
zwaaiden we ze weg, maar dan werden we achtervolgd tot ze een foto hadden = de
blankenvloek. We hebben er een boom ontdekt vol met papegaaien. Zelfs
moederpapegaaitjes die de kleintjes eten gaven in hun nestje. Eline en jonathan hebben een fotoshoot
gekregen van een bewaker, gelukkig met het fototoestel van jonathan. Laurence
en Astrid hebben in 10min alles bezocht omdat we te weinig tijd hadden, maar
wat blijkt dat we pas een half uur later vertrokken zijn. Naast de pilaar stond
er een zeer kleine pilaar. Mensen namen hier ook veel foto’s van. Wij vonden dit
raar omdat er een 100x grotere naast stond, maar blijkbaar was het een pilaar
in een soort metaal dat nooit roest.
Als laatste hebben we de gateway van India gezien. We hebben
het niet bezocht omdat het gesloten was voor de veiligheid. Er is onlangs een
poging tot aanslag geweest, waardoor het nu niet voor publiek openstaat. Er
stond een brandende vlam onder om de soldaten te herdenken. Aan de overkant was
er een markt waar we pani puri hebben gegeten. Voor ons was het de zoete versie
en voor lena’s familie de pikante versie. We hebben dit ook eens geproefd, maar
snel terug een zoete gegeten om de pikantheid weg te werken. Hierna was het
tijd om uitgeteld op ons bed te ploffen.
De volgende dag werden we aangeraden om een lange broek aan
te trekken om in de moskee te mogen die we die dag gingen bezoeken. Eerst zijn
we het rode fort gaan bezoeken. Dit was een zeer mooi fort vol historie en
mooie verhalen. Er was veel volk die het bezocht, dit heeft ervoor gezorgd dat
we er niet van hebben genoten. Want de blankenvloek was een enorme vloek. We
konden bijna nergens lopen zonder dat iemand foto’s van ons trok. Op een
bepaald moment konden we zelfs nergens kijken zonder in een camera te kijken.
Nadeem (een familielid die mee was) heeft bijna ruzie gemaakt met anderen omdat
het erover was. Hierdoor werden we even met rust gelaten en hadden we ook een
publiek. Maar na 5min was het alweer over. Eline heeft haar broer gebruikt als
man zodat ze minder last gevallen werd en dit heeft geholpen. Niet veel later
hebben de anderen zich erbij gevoegd. Hij had een harem.
Na het rode fort zijn we gaan eten in een klein gezellig
restaurantje vlakbij de Friday Mosque of Jama Masjid. Er aten heel veel andere
blanken, dus we werden gerustgesteld dat onze maag het aan ging kunnen. Toen we
vol zaten van het lekkere eten zijn we de moskee gaan bezoeken. Aan de ingang
werden we tegengehouden dat we geen foto’s mochten nemen, behalve als we
300roepies betaalden. We moesten onze schoenen uitdoen en we merkten
onmiddellijk dat de grond heel warm had. Gelukkig waren er matten waar we
konden oplopen. In het midden was er fonteintje waar de mensen hun niet bedekte
plaatsen reinigden voordat ze de moskee binnengaan. We wandelen op ons gemakje
rond langs alle ingangen totdat Eline werd tegengehouden door een man die niet
kon spreken maar haar bleef duwen. Hij maakte rare gebaren en duwde haar weg.
Na lang vragen wat er was en waarom hij dat deed kwam er een andere man.
Blijkbaar moest ze meer kleren aandoen. We hadden alle drie een lange broek aan
en onze sjaal op onze schouders en hoofd, enkel onze armen waren semi onbedekt.
In de eerste ingang was dit geen probleem en andere toeristen liepen binnen de
tempel zelf met schouders bloot. Helaas maakten ze hier veel drama rond. Je kon
een lange jurk huren aan de gate, maar we wilden niet betalen. De familie die
mee was begon met hun te discussiëren dat het belachelijk was omdat anderen er
erger rondliepen. Dus besloten we om weg te gaan. Aan dezelfde gate was een
moslim aan het roken en vertelde een lokale gids dat zijn toeristen ook steeds
een jurk moesten aandoen, ookal waren ze bijna volledig bedekt. Ze noemen dit
pure geldklopperij. Na deze gebeurtenis
zijn we naar het hotel gegaan om ons bagage te maken om naar Agra te vertrekken.