vrijdag 8 maart 2013

Elephanta caves


Het derde weekend dat we hier verbleven zijn we de Elephante caves gaan bezoeken. (Sorry voor de late uptdate, maar het is niet zo’n spectaculair stukje. Dus als je verder naar beneden wilt scrollen, we houden je niet tegen ;) ) De Elephante caves zijn grotten die oorspronkelijk een boeddhistische bidplaats waren. Het bevind zich op Elephante Island, dit ligt naast Mumbai en is te bereiken met een veerboot. Om daar te geraken moet je naar de Gateway of India gaan. Het uiterste punt van Mumbai. Het is de poort van India naar de zee. Zeer mooi en groot. De veerboottocht duurde 1u30 in het doorgaan en 2u in het terugkeren. Eenmaal aangekomen op het eiland waren we wat teleurgesteld dat er geen echte olifanten waren. Het haventje was nog een eind van de grotten. Je kon via een treintje dichter geraken, maar we kozen om te wandelen. We zagen voor het allereerst een os en een kalfje. 
De weg naar de grotten was lang en zeer steil omhoog, maar naast het wandelpad stonden er allemaal

 winkeltjes. Kraampjes met eten, hoeden, handtassen, sjaals, kleren, juwelen, souveniertjes. Hier hebben Eline en Laurence hun eerste souverniertje gekocht. Over het wandelpad en de winkeltjes waren er zeilen gespannen. Af en toe zag je er een aapje over springen of wandelen. We hebben zelfs twee vechtende aapjes gezien. Eenmaal boven lagen er ook schattige puppy’s. We hadden ze zo graag meegenomen, ook al kon je de bijhorende beestjes door de vacht zien lopen. Eenmaal aan de grotten aangekomen was er eigenlijk niet veel verschil met de Kanheri Caves. Zeer mooi uitgegraven goden. Shiva en Ganesh waren de veelvoorkomende. (http://en.wikipedia.org/wiki/Elephanta_Caves ) Er waren verschillende ruimtes voor wandelmeditatie. Op een bepaald moment hoorde je gezang door alle grotten heen. Wij, zo nieuwsgierig zoals we zijn, schoten direct in actie om te kijken vanwaar het geluid kwam. Babadjee, de Monk van de hostel (zie weetje24), was aan het mediteren. Door zijn oude zware stem weerklonk het overal. Toen hij zag dat wij naar hem aan het kijken waren, nodigde hij ons uit om mee te doen. Na even twijfelen heeft toch één iemand van ons drie mee gemediteerd, namelijk Astrid. Ze moest haar schoenen uitdoen voordat ze naar binnen mocht. In de hoekjes van de wandelmeditatieplaats lagen er verschillende voorwerpen. Dit was omdat mensen baden tot god om bepaalde zaken te verkrijgen. Er lag veel geld, een prent van een auto, bloementjes, … Na de vermoeiende stijging en afdaling naar de grotten genoten we van het zonnetje in de ferry. We hadden geen idee dat de zon zo straf was, maar tegen dat we thuis waren zagen Eline en Laurence eruit als kreeftjes. Gelukkig was het snel terug weg. De terugweg duurde wel zeer lang. Een aantal studenten bleven achter om te shoppen waardoor we lang moesten wachten. Uiteindelijk zijn we met de helft opnieuw vertrokken naar de Hostel.Na een korte overlegging om te kijken of alles erin stond die de moeite waard is om te schrijven, hebben we nog een leuke anekdote. Toen we aan de ticketverkoop stonden om naar de grotten te kunnen gaan, waren we aan het kijken naar alle aapjes. We ware verwonderd door hun intelligentie. Een grote aap had een waterfles van een toerist afgepakt en zich ermee in de boom gezet. Hij dronk er een grote slok van en liet het liggen. Het was op de manier alsof wij zouden drinken. Daarna kwam er een kleiner aapje die er ook van wilde drinken. Helaas was die fles veel te zwaar voor hem, maar hij had een oplossing. Hij nam de fles, liet hem liggen op de boom en ging zelf iets naar beneden zodat hij het water gewoon kon binnengieten ipv de fles op te heffen. Wat een slimme en fascinerende beesten.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten