We moesten voor de allereerste keer de trein nemen om naar
Mahalaxmi te gaan. Gelukkig kwam een van ons op het idee om wat uitleg te
vragen aan Lena hoe het treinen hier in elkaar zat. Ze had ons verteld welk
spoor we moesten nemen. Ook dat er een verschillende compartimenten zijn. Je
hebt eerste en tweede klasse, maar ook in iedere klasse een mannen, vrouwen,
gehandicapten en gemengd deel. Hierop waren we voorbereid. Eenmaal aangekomen
in het station moesten we op zoek gaan naar de loketten. We vonden het niet
onmiddellijk en vroegen uitleg aan een toevallig voorbijgangster. Ze toonde ons
met veel plezier de loketten. Het was buiten het station net naast een open
pleintje. We stonden mooi aan te schuiven in de rij en enkele mensen waren ons
aan het voorbijsteken. Wij hadden het natuurlijk niet onmiddellijk door totdat
een oude vrouw ons bijna omver duwde. Wakker worden en doorschuiven was de
boodschap. We moesten naar spoor 3. Er was zeer veel volk in het station dus
vonden we het niet direct. Uiteindelijk zijn we er geraakt en stonden bij de
andere vrouwen te wachten op de trein. Op ieder spoort staat er aangeduid waar
het vrouwendeel, het mannendeel en de gehandicapten kunnen instappen.
Natuurlijk stopte de trein niet correct en stonden we in het deel van de
gehandicapten. We wilden nog uitstappen en ergens anders instappen, maar de
trein reed weg. Hij heeft nog geen 2 minuten stilgestaan. De deuren en ramen
waren allemaal open dus er was een lekker windje. Veel mensen staken hun hoofd
door de deur of het raam. Wanneer we een stop gepasseerd waren, wou Laurence het
ook eens uittesten. Een zalig gevoel! De wind in je gezicht, met je been uit de
trein hangen, … Moeten we eens in BelgiĆ« proberen ook! Er waren ook verkopers
op de trein. Jonge jongens die schoolspullen verkochten, vrouwen die bloemen
verkochten, … Zelfs twee travestieten die kwamen smeken om geld. Wonderbaarlijk
hebben ze ook geld gekregen. De ene was zeer groot met nog een zware baard in
de keel en de andere was klein en mager.
In het terugkeren was de trein wat drukker bevolkt. We zaten
wel bij de vrouwen, maar konden bijna nergens staan. Wanneer er een stop was,
duwden de mensen elkaar er bijna uit en werden anderen bijna geplet om erop te geraken. Zoals eerder vermeld bleef
de trein niet lang wachten. Het gebeurde zelfs op sommige haltes wanneer de
trein begon verder te rijden, dat vrouwen hingen aan de handvaten tot de
menigte nog wat dichter bij elkaar kroop zodat ze erbij konden. Het was nu veel
warmer en drukker dus konden we helaas niet meet uit de trein hangen.
Aangekomen in het station wilde we de riksja pakken om terug
te keren. We namen de eerste beste riksja die zijn machinetje wilde aanzetten.
We vertrokken en merkten dat er een hele rij mensen stonden te wachten om een
riksja te nemen. Het blank zijn was eens in ons voordeel. We konden niet weten
dat er zo’n lange rij was. We zijn daarna naar de McDonalds gereden om een
lekkere maaltijd en een verfrissende McFlurry oreo! Een mooie en lekkere
afsluiter van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten