zaterdag 23 maart 2013

Eerste treinrit



We moesten voor de allereerste keer de trein nemen om naar Mahalaxmi te gaan. Gelukkig kwam een van ons op het idee om wat uitleg te vragen aan Lena hoe het treinen hier in elkaar zat. Ze had ons verteld welk spoor we moesten nemen. Ook dat er een verschillende compartimenten zijn. Je hebt eerste en tweede klasse, maar ook in iedere klasse een mannen, vrouwen, gehandicapten en gemengd deel. Hierop waren we voorbereid. Eenmaal aangekomen in het station moesten we op zoek gaan naar de loketten. We vonden het niet onmiddellijk en vroegen uitleg aan een toevallig voorbijgangster. Ze toonde ons met veel plezier de loketten. Het was buiten het station net naast een open pleintje. We stonden mooi aan te schuiven in de rij en enkele mensen waren ons aan het voorbijsteken. Wij hadden het natuurlijk niet onmiddellijk door totdat een oude vrouw ons bijna omver duwde. Wakker worden en doorschuiven was de boodschap. We moesten naar spoor 3. Er was zeer veel volk in het station dus vonden we het niet direct. Uiteindelijk zijn we er geraakt en stonden bij de andere vrouwen te wachten op de trein. Op ieder spoort staat er aangeduid waar het vrouwendeel, het mannendeel en de gehandicapten kunnen instappen. Natuurlijk stopte de trein niet correct en stonden we in het deel van de gehandicapten. We wilden nog uitstappen en ergens anders instappen, maar de trein reed weg. Hij heeft nog geen 2 minuten stilgestaan. De deuren en ramen waren allemaal open dus er was een lekker windje. Veel mensen staken hun hoofd door de deur of het raam. Wanneer we een stop gepasseerd waren, wou Laurence het ook eens uittesten. Een zalig gevoel! De wind in je gezicht, met je been uit de trein hangen, … Moeten we eens in BelgiĆ« proberen ook! Er waren ook verkopers op de trein. Jonge jongens die schoolspullen verkochten, vrouwen die bloemen verkochten, … Zelfs twee travestieten die kwamen smeken om geld. Wonderbaarlijk hebben ze ook geld gekregen. De ene was zeer groot met nog een zware baard in de keel en de andere was klein en mager.
In het terugkeren was de trein wat drukker bevolkt. We zaten wel bij de vrouwen, maar konden bijna nergens staan. Wanneer er een stop was, duwden de mensen elkaar er bijna uit en werden anderen bijna geplet om  erop te geraken. Zoals eerder vermeld bleef de trein niet lang wachten. Het gebeurde zelfs op sommige haltes wanneer de trein begon verder te rijden, dat vrouwen hingen aan de handvaten tot de menigte nog wat dichter bij elkaar kroop zodat ze erbij konden. Het was nu veel warmer en drukker dus konden we helaas niet meet uit de trein hangen.
Aangekomen in het station wilde we de riksja pakken om terug te keren. We namen de eerste beste riksja die zijn machinetje wilde aanzetten. We vertrokken en merkten dat er een hele rij mensen stonden te wachten om een riksja te nemen. Het blank zijn was eens in ons voordeel. We konden niet weten dat er zo’n lange rij was. We zijn daarna naar de McDonalds gereden om een lekkere maaltijd en een verfrissende McFlurry oreo! Een mooie en lekkere afsluiter van de dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten