Rikshawrit

Onze allereerste Rikshawrit is zeker voor herhaling vatbaar. We hadden het geniale plan om te wandelen naar Fabindia. Dit is een winkel vol handgemaakte Indische spulletjes. Het was volgens googlemaps 26min wandeltijd naar daar. We moesten op een bepaald moment de 7^de straat inslaan, maar door al ons geklets en het bewonderen van het deel van Mumbai dat we nog niet gezien hadden, waren we de straat voorbij gelopen.  Natuurlijk hadden we het niet onmiddellijk door en waren we veel te ver gewandeld.  We wilden niet opgeven en hebben ons oriëntatievermogen goed gebruikt en uiteindelijk de winkel gevonden. Eerst waren we overdonderd door alle hokjes en kleurtjes in de winkel. Na 5 minuutjes zagen we de indeling in de winkel. We waren net op tijd toegekomen want na 10min was het sluitingstijd. Astrid en Laurence hebben superleuke spulletjes gekocht die ze nu nog steeds aan het bewonderen zijn. Eline was nog overdonderd en vond er geen beginnen aan.

Eenmaal buiten de winkel beseften we dat nog niet alles gezien hadden en besloten om zeker nog eens terug te keren. Ook vonden we het te ver om nog helemaal te voet naar de hostel te gaan, om op tijd te zijn voor het avondmaal. Dus waagden we om een rikshaw te nemen. Op elk moment van de dag vertragen er rikshaws om te kijken of we niet van hun diensten willen dienst maken. Wanneer we er eens een nodig hebben, mochten we toch wel 5 minuten wachten. De rit was hobbelig en wild. We hadden het gevoel dat we op de botsautotjes zaten, alleen hebben we niet gebotst. Volgens Astrid wel, want zij hield iedere keer dat de chauffeur remde de ijzeren bar vast om er niet uit te vliegen. Laurence had de neiging om iedere keer te remmen met haar voeten, zoals bij het autorijden. En ons Elinetje was constant aan het lachen. Met andere woorden: het was een lachwekkende rit die onze lange wandeling heeft goedgemaakt.

Nog even vermelden dat we ons als het chiquevolk voelden, alleen kostte het maar 30 roepies, ongeveer 50cent. Dus zeker voor herhaling vatbaar!