Aankomst

Eindelijk kunnen we het eerste nieuw van India delen! Er waren wat probleempjes met het internet en de telefoon, maar het is nu allemaal in orde dus de zorgen zijn weg. We zijn al volledig geïnstalleerd en krijgen stilaan meer zicht op wat we hier 3 maanden zullen doen. We hebben zoveel te vertellen, maar we zullen beginnen bij het begin!

Het eerste wat Laurence zei toen we van het vliegtuig stapten was: ‘Het stinkt hier!. Toen kwam het besef dat we echt in India waren. Er was veel controle. Op het vliegtuig moesten we opnieuw onze gegevens opgeven zoals we voor onze visa hadden gedaan. Wanneer we aankwamen moesten we onze paspoort tonen en nog geen 3meter erna nog eens aan een man in uniform wanneer we onze bagage wilden ophalen. Onze bagage moest nog eens gescand worden, maar de meneer achter het schermpje was in slaap gevallen. Toch bleef iedereen alles erdoor schuiven.

Nadat we onze euro’s gewisseld hadden in indisch roepies voelden we ons eventjes rijk! We moesten een taxi nemen van het vliegveld tot aan de hostel  en dat was een heel avontuur op zich. Gelukkig was het prepaid dus konden ze ons niet bedotten. Mannen in witte kleren wilden onze valiezen dragen en ons begeleiden naar de taxi. Wij sloegen hun vriendelijk af, maar ze bleven aandringen en namen onze valiezen gewoon vast. Geen probleem dachten we tot we bij de taxi aankwamen en ze ons smeekten achter briefjes van euro. We hebben ze dan maar  10euro gegeven, want het was het enige dat we nog hadden aangezien we juist ons geld gewisseld hadden. Wanneer we uiteindelijk in de juiste taxi zaten was er een lange rit naar de hostel. Het was een klein taxitjes waar we met 3gepropt zaten op de achterbank en de valiezen boven op het dak. Mumbai was aan het wakker worden. De lucht begon blauw te worden, de stank begon nog sterker te worden en meer en meer mensen werden kwamen op de baan. Veel kleine autotjes, rikshaws, schoolbussen, brommers, … Heel weinig mensen met een helm op de brommer en ze zaten vaak met 2 of 3 erop. Overal getuut, rode lichten worden genegeerd, maar niemand scheld of wordt boos in het verkeer. In vrachtwagens of laadbaken worden er veel mensen vervoerd. We hebben zelfs een kleine vrachtwagen gezien waar 2 mensen achteraan bij het materiaal zaten. De ene hield de touwen vast om alles bijeen te houden en de andere lag te slapen. Kinderen die langs straat hun boodschap deden of mannen die overal staan de plassen. Onder bruggen lagen mensne te slapen, waren sloppenwijken met daarnaast gigantische gebouwen. Een groot verschil tussen rijk en arm.

Toen we aankwamen in de Hostel werden we zeer warm en liefdevol verwelkomt door Lena. Zij regelt hier alles en wordt de mama van de Adapthostel genoemd. We kregen onmiddellijk ontbijt en konden uitblazen van onze lange reis. Samen met 20 andere studenten en enkele vaste bewoners zullen we hier 3maanden verblijven. Die 20 studenten volgen een cursus hier in adapt en gaan af en toe op uitstap, waar we ons ook bij mogen voegen.

We kregen onze kamer te zien en we waren zeer aangenaam verrast. We hebben een kamertje voor 3 met elk een bed, twee bureau’s en 3 kasten. Een grote spiegel en een terras met een prachtig uitzicht (kuch kuch). We zien een aantal zaken: een katoenboom, een grote straat met heel veel verkeerd (dus ook veel lawaai), een gebouw in de vorm van een gigantische kies(tand) met bamboestellingen en een deeltje verroeste stellingen, veel auto’s die geparkeerd staan op een no-parkingzone, een gigantisch veld die tot gisteren verbouwd was tot een of andere sekte (we weten er het fijne niet van want ze zijn alweer verhuisd) en de primeur van alles is het openbaartoilet van Mumbai. Het is een groot veld vol afval waar heel veel mannen en kinderen hun behoefte doen. Zowel de grote als de kleine. We hebben er ondertussen al een spelletje van gemaakt: ‘Schijt je rijk’ We hebben het veld verdeeld in 15 veldjes, iedereen heeft er 5. De bedoeling is dat wanneer we iemand hun behoefte zien doen, het veld aanduiden waar ze staan. Degene die de meeste kakkers of pissers heeft, is gewonnen. Maar voor de Kakatjes krijg je één punt en voor de Plasjes een half puntje. Astrid staat aan de leiding!

Hieronder zie je een foto van onze kamer :)